Voordat ik doorga naar een methode die wel werkt, wil ik je eerst uitleggen waarom ik afsluittechnieken geen goede oplossing vind. Ik heb daar drie goede redenen voor:
1. Afsluittechnieken helpen je tijdelijk en zijn geen blijvende oplossingen
2. Afsluittechnieken beperken
3. Afsluittechnieken worden makkelijk omver geworpen
1. Afsluittechnieken helpen je tijdelijk en zijn geen blijvende oplossingen
Een techniek is een handeling die je blijvend toe moet passen. Mijn ervaring met trucs of technieken die ik mijzelf aanleer, is dat ik op een gegeven moment de truc ga doorzien en dan werkt het dus niet meer. Dat betekent dat je weer terug bij af bent en daarvoor ben je niet bij mij gekomen.
2.Afsluittechnieken beperken
Wat afsluittechnieken van je vragen is om een barricade op te richten en je vervolgens daarin terug te trekken. Je sluit jezelf af. Dat is zeer nadelig. Je sluit daarmee namelijk ook je fijngevoelige eigenschappen en kwaliteiten die je sensitiviteit met zich meebrengt af. Dat wat voor een groot deel maakt wie je bent. Door altijd en overal een energetische muur om mij heen te moeten zetten voel ik mij gevangen en beperk ik mijn mogelijkheden.
3. Afsluittechnieken worden makkelijk omver geworpen
Je wilt naar de buitenwereld een signaal af gegeven van ‘ik ben er niet’. Maar hee, ik zie toch dat je er bent. De buitenwereld zal toch jouw aandacht proberen te vragen. En jij probeert met man en macht je barricade in stand te houden. Dat betekent dat jouw aandacht en energie daar is en niet binnen bij jezelf. Ga je buiten jezelf met je aandacht en je energie, dan zet je als het ware de deur open voor energieën en prikkels van buitenaf om jouw ruimte binnen te komen.
ls dat niet ook wat je nu constant doet? Met je aandacht bij de ander, de buitenwereld zijn. Steeds de omgeving afscannen of het wel veilig voor je is. Hielp dat? Volgens mij niet. En volgens mij ben je er klaar mee om je zo uitgeput, energieloos en moe te voelen.
De oplossing
Aandachtsgericht binnen leren blijven is de oplossing. Niet uit jezelf weggaan maar in je binnenwereld in je eigen innerlijke ruimte blijven. Vandaar uit kun je de buitenwereld waarnemen maar wel op een veilige manier.
Wat levert het je op?
• Je wordt niet meer geleefd maar je hebt inspraak en invloed op jouw leven
• Je wordt niet meer automatisch meegevoerd door de omgeving, gedachten en emoties
• Je wordt niet meer overweldigd door externe prikkels: jij bent de baas
• Je kunt je gevoelens en emoties die om aandacht vragen waarnemen zonder daar een slachtoffer van te worden
• Je kunt contact maken met wie je in wezen bent, wat je wilt, wat je voelt en wat je vindt
• Eén zijn met jezelf waar je maar bent
• Ervaren van innerlijke rust
• Kijken naar dat wat er is zonder oordeel en beschuldigingen
• Focus, stroming van creativiteit, liefde en vertrouwen
Bronvermelding: Bewust-er zijn met hooggevoeligheid, Antoine van Staveren
Prachtig! Dat is ook mijn ervaring in de afgelopen 15 jaren: een techniek werkt op een gegeven moment niet meer. Het is niet bevredigend, niet waarachtig. En als HSP-er wil ik nou juist heel waarachtig leven, en in samenklang zijn met mijn ware natuur. Mezelf opvullen met mij en niet met iets aangeleerds. Een bewuste levenshouding waarin binnen en buiten beide hun volle plek mogen hebben, is in mijn ervaring wel ‘houdbaar’ op de lange termijn! Ja, een mooi boek van Antoine, daarin komt veel wijsheid samen, en mooi gebundeld rondom het thema hooggevoeligheid.
Wat een mooi woord is dat ‘waarachtig’. Fijn dat je dit zo hebt mogen ervaren en beide er kunnen zijn op jouw manier en met jouw eigen ware zelf.